Η μελέτη ανέλυσε τις παγκρεατικές περιπτώσεις καρκίνου μετα-απεικόνισης (PIPC), όπου ένας ασθενής υποβάλλεται στην απεικόνιση που αποτυγχάνει να εντοπίσει το στο πάγκρεας καρκίνο αλλά έπειτα αργότερα εντοπίζεται με την ασθένεια. Αποτελέσματα που αποκαλύφθηκαν εκβάσεις πέρα από ένα τρίτο (36%) των περιπτώσεων PIPC ήταν ενδεχομένως αποφευκτά, καταδεικνύοντας ένα φτωχό ποσοστό ανίχνευσης για έναν καρκίνο που έχει τις ανησυχητικές υπομονετικές.
Οι βρετανικοί ερευνητές μελέτησαν τα αρχεία 600 ασθενών που εντοπίστηκαν με το στο πάγκρεας καρκίνο μεταξύ 2016 και 2021. Από εκείνους, 46 (7,7%) ασθενείς απέτυχαν να εντοπίσουν καρκίνο τους μέσω της πρώτης ανίχνευσής τους, αλλά αφ' ετέρου έλαβαν μια παγκρεατική διάγνωση καρκίνου μεταξύ 3 και 18 μήνες αργότερα. Οι εικόνες CT και MRI αναθεωρήθηκαν ανεξάρτητα από τους ακτινολόγους για να αναπτύξουν έναν αλγόριθμο για να ταξινομήσουν τις λειμμένες περιπτώσεις και να προσδιορίσουν την πλέον πιθανή εξήγηση για γιατί τις έλειψαν.
Ο Δρ Nosheen Umar, ο επιφανής συγγραφέας της μελέτης, από το πανεπιστήμιο του Μπέρμιγχαμ, UK, σχολίασε, «υπάρχει συχνά μόνο μια πολύ σύντομη περίοδος για τη θεραπευτική χειρουργική επέμβαση στο στο πάγκρεας καρκίνο που σημαίνει ότι είναι ζωτικής σημασίας ότι οι ασθενείς εντοπίζονται με την ασθένεια για να τους δώσουν όσο το δυνατό νωρίτερα την καλύτερη πιθανότητα της επιβίωσης. Η μελέτη διαπίστωσε ότι τα στοιχεία του στο πάγκρεας καρκίνου έλειψαν αρχικά πέρα από ένα τρίτο των ασθενών με τους μετα στο πάγκρεας καρκίνους απεικόνισης, το οποίο είναι ένα τεράστιο παράθυρο της χαμένης ευκαιρίας.»
Σχεδόν στους μισούς (48%) από τους ασθενείς PIPC που εξετάστηκαν, υπήρξαν σημάδια του καρκίνου που είχαν λείψει όταν αναθεωρήθηκαν οι ανιχνεύσεις από έναν ειδικό hepatobiliary ακτινολόγο. Σε 28% των ασθενών PIPC, τα σημάδια απεικόνισης που συνδέθηκαν με το στο πάγκρεας καρκίνο, όπως η διεσταλμένη χολή ή οι παγκρεατικοί αγωγοί, δεν αναγνωρίστηκαν και ερευνήθηκαν περαιτέρω. «Ελπίζουμε ότι αυτή η μελέτη θα βελτιώσει την πληροφόρηση του ζητήματος του μετα στο πάγκρεας καρκίνου απεικόνισης και οι κοινοί λόγοι για τους οποίους το στο πάγκρεας καρκίνο μπορεί να λείψουν αρχικά», εξήγησαν το Δρ Umar. «Αυτό θα βοηθήσει να τυποποιήσει τις μελλοντικές μελέτες αυτών των προσπαθειών βελτιώσεων της ποιότητας ζητημάτων και οδηγών, έτσι μπορούμε να αυξήσουμε την πιθανότητα μιας έγκαιρης διάγνωσης του στο πάγκρεας καρκίνου, να αυξήσει τις πιθανότητες της υπομονετικής επιβίωσης και, τελικά, εκτός από τις ζωές.»
Αρμόδιος για 95.000 θανάτους στην ΕΕ κάθε χρόνο, ο στο πάγκρεας καρκίνος έχει το χαμηλότερο ποσοστό επιβίωσης όλων των καρκίνων στην Ευρώπη και η υπολογιζόμενη διάρκεια ζωής κατά την διάρκεια της διάγνωσης είναι ακριβώς 4,6 μήνες. Ως το 2035, ο αριθμός περιπτώσεων του στο πάγκρεας καρκίνου προβλέπεται για να αυξηθεί από σχεδόν 40%. Πολλοί ασθενείς εντοπίζονται σε ένα προχωρημένο στάδιο επειδή η ασθένεια παρουσιάζει συχνά τα ασαφή πρόωρα συμπτώματα, που κάνουν την πρόωρη πρόκληση αναγνώρισης. Τα συμπτώματα μπορούν να περιλάβουν τον ίκτερο, τον κοιλιακό και πόνο στην πλάτη, την ανεξήγητα απώλεια βάρους και nausea.4 που η σύνθετη φύση της ασθένειας κάνει επίσης τη διαλογή για την έγκαιρη διάγνωση που προκαλεί για να εφαρμόσει.
Πηγή: Ενωμένη ευρωπαϊκή γαστροεντερολογία
12.10.2022
Υπεύθυνος Επικοινωνίας: Mrs. Helen Bo
Τηλ.:: 86-13382885910
Φαξ: 86-510-85572789
